یک عکاس انگلیسی در سفری به آفریقا، تصاویری از حیوانات تحت خطر انقراض و مردمی که به دنبال بلایای طبیعی زندگی سختی را می‌گذرانند را به ثبت رسانده است.
به گزارش ایسنا و به نقل از گاردین، تصاویری که در ادامه مشاهده می‌کنید، نتیجه بازدید «نیک برنت» عکاس انگلیسی از پنج پناهگاه حیوانات در آفریقا است. او در این آثار مردمی که خشکسالی و بلایای طبیعی زندگی آن‌ها را تحت تاثیر قرار داده است و حیواناتی که با خطر نابودی مواجه هستند را در یک قاب به تصویر کشیده است.
«هلن و اسکای(آسمان)» زیمبابوه، سال ۲۰۲۰
«هلن» صاحب یک تکه زمین کوچک زراعتی است که در آن ذرت کشت می‌کند، اما به دلیل کمبود بارش باران و چاه‌های خشکیده، مدت‌هاست که محصولاتش به بار نمی‌نشینند. در نتیجه او غذای کمی دارد و در فقر زندگی را می‌گذارند. «اسکای»، یک زرافه آفریقای جنوبی ۴ ساله است. او اهل یک مرزعه در جنوب «هراره» است. حیات وحش اصلی آن منطقه با وجود ساکنان جدید تقریبا نابود شد و فقط دو زرافه به جا ماند. در سال ۲۰۲۱، کمتر از ۳۰هزار زرافه آفریقای جنوبی در حیات وحش باقی مانده‌اند. در زیمبابوه، زرافه‌ها جزو گونه‌های محافظت‌شده محسوب نمی‌شوند.
«آلیس، استنلی و ناجین» کنیا، سال ۲۰۲۰
در سال ۲۰۱۷، سیل خانه «آلیس» و «استنلی» در مرکز کنیا را نابود کرد. آن‌ها با پولی که برای آغاز یک زندگی جدید برایشان باقی مانده بود به «نانیوکی» نقل مکان کردند. «ناجین» یکی از دو کرگدن سفید جنوبی زنده در جهان است. دیگر کرگردن سفید شمالی زنده دختر او «فاتو» است. چندین دهه شکار وضعیت را به این مرحله رسانده است. حفاظتگاه «او پجتا» با نیروهای مسلح شبانه روزی از «ناجین» و «فاتو» حفاظت می‌کند.
«هریت و مردم در مه»، زیمبابوه، سال ۲۰۲۰
«هریت» یک جغد عقابی عظیم است که ۳۵ سال را در پارک حفاظت‌شده «کویمبا شیری» گذرانده است. او در پی جنگل‌زدایی، زمانی که یک جوجه بود نجات داده شد. «هریت» نیز همچون بسیاری از جوجه پرنده‌هایی که توسط این حفاظتگاه نجات داده شده‌اند درصورت بازگشت به حیات‌وحش زنده نخواهند ماند. این نوع از جغدها در سراسر بخش‌های جنوبی صحرای آفریقا وجود دارند اما به دلیل جنگل‌زدای شمار آن‌ها در قسمت‌های شهری رو به کاهش است.
«لاکنس، وینی و کورا»، زیمبابوه، سال ۲۰۲۰
پیش از وقوع «گردباد آیدای»، «لاکنس» شغل داشت و زندگی آرامی را سپری می‌کرد. اما این گردبار خانه او را نابود کرد و آب او و دو فرزندش را نیز با خود برد. یکی از فرزندان «لاکنس» دچار شکستگی شد که او را تا ابد از کارافتاده کرده است. در حال حاضر، «لاکنس» و فرزندانش در کمپ موقتی که برای افراد تحت تاثیر این گردباد ساخته شده است، سکونت دارند. «کورا» وقتی سه ساله بود به حفاظتگاه «وایلد ایز لایف» آمد. این فیل یکی از ۳۵ فیل جوانی بود که بخاطر نقص‌هایشان به چین منتقل نشدند.
«توماس و وینسنت»، زیمبابوه، سال ۲۰۲۰
«توماس» و همسرش «مونیکا» در ۱۰ سال اخیر مزرعه کوچکی در زیمبابوه داشته‌اند. اما در سه سال اخیر زندگی آن‌ها به دلیل خشکسالی شدید با مشکل مواجه شده است. یک گروه ضد شکار «وینسنت» را وقتی که یک جوجه بود در زمین محوطه حفاظت‌شده «بومی هلیز» پیدا کردند اما نتوانستند آشیانه آن را بیابند. «کرکس‌های کلاه‌پوش» در حال حاضر در فهرست گونه‌ها در خطر قرار دارند.
«جیمز و فاتو»، کنیا، سال ۲۰۲۰
«جیمز» در کنیا صاحب مزرعه بود. او موفق بود و زندگی خوبی داشت اما سال‌ها خشکسالی زندگی را برای او سخت و سخت‌تر کرد تا اینکه او در سال ۲۰۱۵ ورشکسته شد. این کشاورز مستقل و موفق حالا به عنوان یک کارگر معمولی در یک فروشگاه مشغول کار است. «فاتو» یکی از دو کرگدن سفید شمالی زنده در جهان است. وقتی زندگی «فاتو» و مادرش به پایان برسد این گونه از حیوانات نیز منقرض خواهند شد.
«جیتووی و کیمانجو»، کنیا، سال ۲۰۲۰
خشکسالی‌های شدید باعث شده «جیتووی» مزرعه خود در مرکز کنیا را رها کند. او پس از مرگ فرزندانش به «نانیوکی» نقل مکان کرد. این روزها به سختی می‌تواند قدم بردارد و نمی‌تواند شغلی هم پیدا کند. «کیمانجو»، گورخری است که وقتی یک ماهه بود و رهایش کرده بودند پیدا شد. گمان می‌رود مادرش شکار شده باشد. جمعیت گورخرها در سراسر آفریقا رو به کاهش است. از آنجایی که مردم فقیر روستایی برای امرار معاش با مشکل مواجه شده‌اند، این مسئله آن‌ها را به شکار سوق می‌دهد.
«پاتریک و فلامینگوها»، زیمبابوه، سال ۲۰۲۰
پنج سال از زمانی که «پاتریک» ماهیگیری را آغاز کرده است می‌گذرد، اما کاهش سطح آب دریاچه «چیورو» ادامه مسیر را برای او دشوار کرده است. «پاتریک» یک کشاورز نیز هست، اما همچون بسیاری دیگر خشکسالی مداوم بر روی محصولات او را هم تاثیر گذاشته است. سال‌ها است که فلامنیگوهای کوچک و بزرگ توسط حفاظتگاه «کویمبا شیری» به دلایل مختلف نجات داده می‌شوند. شمار فلامینگوهای کوچک رو به کاهش است.
«مورا و پسرش و فریدا»، کنیا، سال ۲۰۲۰
در سال ۲۰۱۷، سقف خانه «مورا» که در دامنه کوهی در غرب کنیا قرار داشت به دلیل باران شدید بر روی او خانواده‌اش آوار شد. آن‌ها در تمام طول زندگی چنین بارش شدیدی ندیده بودند. والدینش و سایر بستگانش کشته شدند. «مورا» هم به ناچار به «نانیوکی» نقل مکان کرد. «فریدا»، که یک کودوی بزرگ است، در دروازه حفاظتگاه «اول جوگی» پیدا شد. مادرش احتمالا قربانی شکارچیان شده است. جمعیت کودوها در بخش جنوبی صحرای آفریقا به دلیل شکارهای غیرمجاز، از بین رفتن زیستگاه و جنگل زدایی رو به کاهش است.
«رجینا، جک، لِوی و دیزل»، زیمبابوه، سال ۲۰۲۰
تنها منبع غذای «جک» و «رجینا» زمین کوچکی است که در آن سبزیجات کشت می‌کنند. با این حال، در سال‌های اخیر، آن‌ها نتوانسته‌اند محصولاتشان را برداشت کنند و با وجود خشکسالی بسیاری از روخانه‌ها و چاه‌های اطرافشان هم خشکیده است. برخی اوقات، آن‌ها چندین ماه را با غذای کمی می‌گذارنند. مادر «دیزل» و «لوی» توسط یک کشاورز در حین محافظت از چارپایانش کشته شد. این دو چیتا وقتی شش ماهه بودند به حفاظتگاه «وایلد ایز لایف» آورده شدند.
